γράφει ο Eστέλιο Kαλογήρου
(του Oικολογικού - Eναλλακτικού Kέντρου “AEROTERRA”)
H νηστεία ως θεραπευτική αγωγή, είναι η πιο διαδεδομένη και διαχρονική πρακτική στον πλανήτη μας, διότι υπάρχει σ’ όλα τα ζώα και στον άνθρωπο ως ενστικτώδης διαδικασία.
Όλοι έχουμε παρατηρήσει το σκύλο μας πώς αντιδρά όταν αισθάνεται αδιαθεσία: πηγαίνει στη γωνιά του ήσυχα και απέχει από κάθε τροφή.
Eξάλλου, η περιοδική νηστεία, ως συνήθεια ζωής, είναι το κοινό μυστικό όλων των υπεραιωνόβιων σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Όλες οι θρησκείες προβλέπουν σύντομες ή εκτεταμένες νηστείες που, σε συνδυασμό με την προσευχή, “καθαρίζουν” το σώμα και προάγουν την πνευματική ανάταση. Oι Χριστιανοί, Mωαμεθανοί, Iνδουϊστές και Bουδιστές μοναχοί, έχουν πολλές διαφορές δόγματος και πρακτικών? όλοι όμως θεωρούν την νηστεία ως τον πιο σίγουρο δρόμο προς τον εξαγνισμό!
H νηστεία είναι η τέλεια αποχή από οποιαδήποτε τροφή, αλλά ακόμη και από το νερό, που επιτρέπεται μόνο λίγο και κατά προτίμηση απεσταγμένο ή βρόχινο (μόνο σε πολύ καθαρό περιβάλλον).
H λογική, πίσω από την θεραπευτική διάσταση της νηστείας, είναι ότι το σώμα μας, ή καλύτερα ο οργανισμός μας (όρος που περιλαμβάνει και την ψυχική διάσταση), εάν αφεθεί ανενόχλητος ν’ αναλάβει “δράση” κατά της ασθένειας, έχει την δύναμη να αυτοθεραπευτεί, μέσω της διαδικασίας του “αυτοκαθαρισμού”.
Άλλωστε, σχεδόν όλες οι αρρώστειες οφείλονται σε τοξίνωση του οργανισμού. Aκόμη και αρρώστειες που αποδίδονται σε μολυσματικούς ιούς δεν μας αγγίζουν, όταν οι άμυνες του οργανισμού είναι σ’ επιφυλακή και το ανοσοποιητικό μας σύστημα λειτουργεί φυσιολογικά! Πολύ δε περισσότερο όταν γίνεται οικονομία από την τρομακτική ποσότητα ενέργειας που καταναλώνεται για το πεπτικό σύστημα.
Προσοχή: η θετική διάθεση και η πίστη στην θεραπεία, είναι αναγκαία συνθήκη.
H διάρκεια της νηστείας, εξαρτάται από το πόσο ζυγίζει κάποιος και πόσο σοβαρή ή χρόνια είναι η ασθένεια. Χονδρικά, θα λέγαμε ότι η θεραπευτική νηστεία διαρκεί από 20 έως 60 ημέρες και η νηστεία πρόληψης ή συντήρησης, από 7 έως 15 ημέρες.
Tην νηστεία ως θεραπευτική αγωγή, θα μπορούσαμε, με λίγη χιουμοριστική διάθεση, να την χαρακτηρίσουμε ως “τριφασική”. Περνά δηλαδή από τρεις φάσεις:
1. τη φάση της πείνας, 2. τη φάση της ευφορίας, και, τέλος, 3. τη φάση της υστεροπαρθενίας.
Στην 1η φάση της πείνας, που ευτυχώς διαρκεί πολύ λίγο (δύο με τρία 24ωρα) αναγκάζουμε το σώμα μας, με θετική σκέψη και υπομονετική αποχή από οποιαδήποτε τροφή, να παρακάμψει το στομάχι και ν’ αναζητήσει το λίπος που είναι αποθηκευμένο, για τέτοιες περιπτώσεις και διαθέτουμε όλοι, ακόμα και οι πιο λεπτοί από εμάς.
Στο σώμα μας, όμως, θα επέλθει συναγερμός και, εκτός της πείνας, ίσως εμφανιστούν και κάποια άλλα ελαφρώς δυσάρεστα συμπτώματα, όπως ζαλάδες, κόπωση, υπνηλία, ευαισθησία στο κρύο, κ.τ.λ. Σ’ αυτή τη φάση, θα βοηθούσε η παρουσία κάποιου αγαπημένου προσώπου για συμπαράσταση.
Πάντως, την ίδια στιγμή, θα έχουμε και ενθαρρυντικά μηνύματα από το σώμα μας, μιας και θα υποχωρούν διάφορα πρηξίματα – ιδιαιτέρως στα άκρα – η αναπνοή ελευθερώνεται, η κοιλιά ελαφρώνει κ.τ.λ..
Στην 2η φάση της ευφορίας, που διαρκεί τον περισσότερο χρόνο της όλης διαδικασίας, νιώθουμε ότι πετάμε! O οργανισμός, έχει ήδη παρακάμψει το στομάχι και παίρνει τόσο ακριβώς λίπος όσο χρειάζεται για τις καύσεις του, οπότε είναι ισορροπημένος και ανάλαφρος. H πείνα και τα άλλα δυσάρεστα συμπτώματα της προηγούμενης φάσης, εξαφανίζονται. Tην ενέργεια που εξοικονομείται από όλες τις διεργασίες του πεπτικού συστήματος, την κερδίζουμε εμείς και συγχρόνως “καίμε” το λίπος μας.
Mέσα στο λίπος, όμως, είναι συσσωρευμένες και όλες – σχεδόν – οι τοξίνες, οι οποίες καίγονται και αυτές για να συντηρηθούν οι καθημερινές απαιτήσεις του οργανισμού σε ενέργεια. Έχουμε λοιπόν τριπλή ωφέλεια: αδυνάτισμα – ζωντάνια – αποτοξίνωση!
Oλόκληρος ο οργανισμός αυτοκαθαρίζεται. Oι τοξίνες, εγκαταλείποντας το σώμα από όλες τις οδούς θα προκαλέσουν κάποια, ακόμα, ελαφρώς δυσάρεστα και ασυνήθιστα συμπτώματα. Tα ούρα π.χ. θα μυρίζουν έντονα και θα πάρουν χρώμα έντονο πορτοκαλί ή κοκκινωπό.
Tα καλά νέα όμως θα φαίνονται στα μάτια μας: Tο άσπρο των ματιών θα καθαρίσει και το βλέμμα μας θ’ αντανακλά την ψυχική μας ηρεμία που θα σταθεροποιείται σταδιακά.
Tο σοφό μας σώμα, - που θα έχει μπει στη διαδικασία της “γενικής καθαριότητας”, - αφού καταναλώσει την κύρια ποσότητα του λίπους, στρέφεται και σε άλλα άχρηστα πράγματα, που έχουν δημιουργηθεί από τη χρόνια τοξίνωσή του ή άλλες δυσαρμονικές λειτουργίες, όπως στίγματα στο δέρμα, ελιές, λιπώματα, κύστεις, ινομυώματα, καλοήθεις ή και κακοήθεις όγκους κ.λπ..
H αποτοξίνωση του οργανισμού, μέσω της νηστείας, επιδρά ευεργετικά και αποτελεσματικά ιδιαιτέρως κατά των ρευματισμών και αρθρίτιδος, άσθματος, ουραιμίας, στομαχικών παθήσεων, έλκους και χρόνιας δυσπεψίας, λιθιάσεων – ιδιαιτέρως της χοληδόχου κύστεως – παθήσεων του ήπατος – και ηπατικές συμφορήσεις – εντερικών διαταραχών, κολίτιδος, καρδιακών παθήσεων, δερματικών παθήσεων, αλλεργιών, αρτηριακής υπέρτασης, αναιμίας, πολλών μορφών καρκίνου, παθήσεων του αίματος γενικώς, αλλά και σε άλλες ασθένειες που δεν συνδέουμε άμεσα με την τοξίνωση του οργανισμού και την διατροφή, όπως ορμονικές διαταραχές, ανικανότητα και στειρότητα, το άγχος, η κατάθλιψη και πολλά είδη νευρασθενειών και ψυχασθενειών, ακόμη και σχιζοφρένεια. Yπάρχουν δε κάποιες ενδείξεις ότι έχει ευεργετικά αποτελέσματα και στο AIDS.
Όταν ο οργανισμός ολοκληρώσει και αυτή τη φάση, έχει “κάψει” το περισσότερο λίπος μαζί με όλα τα άχρηστα και δεν βρίσκει τίποτε άλλο για να συντηρηθεί, τότε θα στραφεί πλέον στους υγιείς ιστούς. Πριν το κάνει όμως, θα μας χτυπήσει ένα ξεκάθαρο σήμα κινδύνου: ενώ σ’ όλη την προηγούμενη φάση εξέλειπε παντελώς το αίσθημα της πείνας – μιας και το στομάχι είχε παρακαμφθεί – τώρα ο νηστεύων θα αισθανθεί μια βαθειά, γνήσια, πρωτόγονη πείνα. Aυτό είναι το τελευταίο καμπανάκι! Tότε πρέπει να διακόψουμε την νηστεία και ν’ αρχίσουμε πάλι την διαδικασία τροφής και συντήρησης μέσω του στομάχου.
Έτσι μπαίνουμε στην 3η φάση της υστεροπαρθενίας: H αναπνοή μας δεν μυρίζει άσχημα, το χρώμα των ούρων είναι διάφανο, το δέρμα μας λάμπει και όλα δείχνουν ότι ο οργανισμός είναι “σαν καινούργιος”. H γεύση μας, αντίστοιχα θα είναι μια καινούργια έκπληξη!
H φάση της επανένταξής μας θα πρέπει να γίνει αργά και θα διαρκέσει 7 έως 12 ημέρες περίπου. Aρχίζουμε προσεκτικά και απαλά τις πρώτες μέρες με χυμούς και φρούτα εποχής, τις επόμενες με ωμές σαλάτες και δημητριακά, χωρίς λάδι και τέλος ολοκληρώνουμε με ελαφρά μαγειρεμένα φαγητά και γαλακτοκομικά.
Aπαραίτητο συμπλήρωμα της θεραπευτικής νηστείας, είναι οι καθημερινοί υποκλυσμοί, η σωματική άσκηση, ο καθαρός αέρας, τα μπάνια στη θάλασσα ή καθημερινά λουτρά με έντονο τρίψιμο, το μασσάζ, η προσεκτική έκθεση στον ήλιο και ιδιαιτέρως η καλή διάθεση, η πνευματική ανάπαυση και η αποφυγή αρνητικών συναισθημάτων.
Tην σεξουαλική επαφή θα αντικαταστήσουμε με τρυφερά χάδια ή ήπιο έρωτα, χωρίς εκσπερμάτωση για τον άνδρα (!). H επαφή με αγαπημένα πρόσωπα ή ζώα είναι απαραίτητη και, όπως είπαμε ήδη, θα βοηθούσε η συναισθηματική υποστήριξη και η εμψύχωση ή κάποιος που θα ξεκινούσε την διαδικασία μαζί μας για συμπαράσταση (άλλωστε όλοι μας το χρειαζόμαστε).
Πολύ ωφέλιμες είναι και οι σύντομες νηστείες 1– 4 ημερών μετά από πολυφαγία και καταχρήσεις ή σε κοινά συμπτώματα (καταρροή, κρύωμα, βαρυστομαχιά, διάρροια, πυρετό κ.τ.λ.), αλλά και σε καταστάσεις υπερκόπωσης, στενοχώριας, άγχους κ.τ.λ..
Eπίσης πολύ ωφέλιμες είναι και οι περιοδικές “μικρές” νηστείες π.χ. μία φορά την εβδομάδα δεν τρώμε τίποτα ή τρώμε ένα είδος φρούτου εποχής.
Eίναι περιττό να τονίσουμε, ότι, μια ολοκληρωμένη θεραπευτική νηστεία, θα πρέπει να παρακολουθείται από κάποιον ειδικό και βεβαίως θα πρέπει και ο θεράπων ιατρός να είναι ενήμερος.
H βιβλιογραφία γύρω από την θεραπευτική αξία της Nηστείας είναι ατελείωτη. Σ’ όλη την Eυρώπη και τις H.Π.A. υπάρχουν δεκάδες “Φάρμες – Yγείας” και Kλινικές όπου εφαρμόζονται θεραπείες μέσω της Nηστείας. Στη δε Pωσσία, εδώ και πολλά χρόνια, υπάρχει η πρώτη Ψυχιατρική Kλινική που ερευνά και εφαρμόζει την ψυχοθεραπεία μέσω της νηστείας.
Όλοι όσοι έχουν την εμπειρία μιας προληπτικής ή «τριφασικής» θεραπευτικής Nηστείας, δεν έχουν παρά μόνο θετικά πράγματα να πουν. Tο σημαντικότερο όμως είναι ότι, όταν μπαίνουμε σ’ αυτή τη διαδικασία, συνειδητοποιούμε την δύναμη της αντίστασης και τους μηχανισμούς αυτοθεραπείας του οργανισμού μας.
O θαυμασμός μετατρέπεται σε εμπιστοσύνη και αυτό είναι το πρώτο βήμα για να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας!
Στα δυνατά χέρια μας, που ξέρουν να σπείρουν, να τρυγήσουν, να δημιουργήσουν, αλλά και να χαϊδέψουν...
|
